Ξεφυλλίζοντας αυτή την εποχή τα ειδικά ένθετα των εφημερίδων και τα περιοδικά συναντούμε προτάσεις -εφικτές και ανέφικτες- που απευθύνονται στους περισσότερους από εμάς που δεν προγραμματίσαμε ακόμη τις διακοπές μας.
Αναζητώντας το «πού θα πάμε» ανακάλυψα ότι οι περισσότεροι φίλοι μου αποφάσισαν να εκδράμουν εκτός Ελλάδας είτε για οικονομικούς λόγους (ένα ταξίδι στο εξωτικό Μπαλί κοστίζει πολύ λιγότερο από ένα αντίστοιχο στην Κέρκυρα, στη Ρόδο, στην Πάρο και στα περισσότερα Ελληνικά νησιά), είτε γιατί αντιλαμβάνονται αλλιώς την έννοια των διακοπών.
Κυρίως, όμως, αυτό που οδηγεί σε μία απόφαση για εκτός Ελλάδας τουρισμό είναι η διάθεση αποφυγής της χυδαίας τουριστικής πραγματικότητας που περιμένει τον μέσο Έλληνα τον Αύγουστο. Πληρώνει πολλά και εισπράττει λίγα. Η χώρα έγινε ένα room to let ελεεινά διακοσμημένο. Τα περισσότερα ξενοδοχεία στερούνται ακόμη και ενός απλού σεσουάρ για τα μαλλιά. Και αν τολμήσεις να ζητήσεις από τη ρεσεψιόν ένα κουτί σπίρτα, σε παραπέμπουν στο διπλανό περίπτερο. Η αγένεια έφθασε στο σημείο να θεωρείται τοπική εθιμοτυπική συνήθεια. Οι τοπικές σπεσιαλιτέ για τα ανάθεμα. Τσατάλια τα νεύρα...
Πιστεύω ότι αξίζουμε περισσότερα.Όχι δεν είμαι τόσο καλομαθημένος, κάθε άλλο θα έλεγα. Εξοργίζομαι, όμως, γιατί με τα αντίστοιχα λεφτά που μας χρεώνουν στη φουλ σαιζόν διακοπών στο Griechenland, έχω μείνει στο εξωτερικό σε πανέμορφα δωμάτια που μου προσέφεραν άριστη εξυπηρέτηση.
Προτιμώ, λοιπόν, αυτήν την εποχή με τα χρήματα που θα ξόδευα για 10 μέρες στην Ελλάδα να επισκεφτώ τη Μαδρίτη, να περιπλανηθώ στο Θιβέτ, να φωτογραφίζω στη Μαλαισία ή να κάνω μια οδική εκδρομή σε Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία.
Ίσως πάλι αυτά τα σχέδια για το εξωτερικό να ισχύουν γιατί όλο το καλοκαίρι έχουμε τη θάλασσα στα πόδια μας. Κάθε Σαββατοκύριακο μπορούμε σε μιάμιση το πολύ ώρα (όταν δεν έχει κίνηση) να βρεθούμε απομονωμένοι στη μακρινότερη παραλία της Χαλκιδικής, που δεν συγκρίνεται με κανενός νησιού. Έτσι π.χ. αυτή την εβδομάδα με τη παρέα μας αποφασίσαμε να αφοσιωθούμε στο τρίπτυχο σκηνή - υπνόσακος - αστέρια (ξάπλα δίπλα στο κύμα). Τσίτσιδοι, πρωινό κολύμπι για ξύπνημα. Ξεγνοιασιά, χορός γύρω από τη φωτιά και παγωμένες μπύρες που ταιριάζουν με μουσική reggae (φτιαχνόμαστε από τώρα για το φεστιβάλ που θα γίνει την επόμενη εβδομάδα στην Ασπροβάλτα).
Είναι αλήθεια ότι το μεσογειακό μας ταμπεραμέντο αναζητεί την απομονωμένη παραλία, το γραφικό ορεινό χωριό, όπως και την απολαυστική διαμονή σε ένα όμορφο ξενοδοχείο, όλα στα μέτρα των δυνατοτήτων μας...Υπάρχει ένα μότο που προσπαθούμε να ακολουθούμε:Αφήστε τις ορέξεις σας να σας κυριεύσουν, μην αντιστέκεστε και δεν θα χάσετε! Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πού θα πας για να περάσεις καλά, αρκεί να έχεις καλή διάθεση και καλή παρέα.
ΥΓ1. Ιδιαίτερα βαρετά τα ένθετα με τα the best μέρη που θα μείνεις, που θα φας, που θα διασκεδάσεις. Είναι πολύ κακό να σε υποτιμούν. Όποιος πληρώσει γίνεται the best...
ΥΓ2. Φυσικά και ΔΕΝ θα αποκαλύψω τη παραλία καβάντζα - υπόσχεση, όμως, για του λόγου το αληθές, να δημοσιεύσω φωτό την επόμενη εβδομάδα.
