Ένας μακρινός μου συγγενής, ο Τάκης, αποσύρθηκε από τη στεριανή ζωή και μπάρκαρε σε άλλες θάλασσες. Κάποια μονοπάτια του έρωτα τον τράβηξαν μακριά. Εδώ και 6 χρόνια αλληλογραφούμε. Τελειώνει τη βάρδια του και πέφτει με τα μούτρα στα βιβλία. Κρύβεται, βρίσκοντας διεξόδους αποσυμφόρησης. Η μεταρσίωση του αναγνώστη είναι σχεδόν πανομοιότυπη με τον οργασμό, τηρουμένων πάντα των αναλογιών. Διαβάζοντας διεγείρεσαι σιγά σιγά. Κάποια στιγμή πάλλεται πιο γρήγορα ο σφυγμός και ξεκινάει η ανθοφορία. Όταν φτάνει η στιγμή της κορύφωσης, αν και δεν τελειώνεις ποτέ, υπάρχει ένα έντονο σκίρτημα. Σίγουρα υστερεί στην εκσπερμάτωση και ενίοτε στερείται happy end. Αλλά, όπως λέει και ο ξάδελφος, «τουλάχιστον όταν διαβάζω ένα βιβλίο μπορώ μαζί να πίνω και να καπνίζω.» Αρκεί ένα βιβλίο, λοιπόν, και γαντζώνεσαι!!... Αποφεύγεις την πραγματικότητα, πλάθεις μια άλλη. Είναι η δίψα για το άγνωστο που κρύβεται μπροστά σου; Ανήκεις σε αυτούς που αναζητούν την επιβεβαίωση των πιστεύω τους σε ένα βιβλίο; Είναι μια κατάσταση που θέλεις ζήσεις!
Ο οργασμός της ανάγνωσης! Η διέγερση των αισθήσεων μέσα από το γραπτό λόγο.Είναι σαν να σε λικνίζει το κύμα μέσα σε μια βάρκα. Άπειροι χυμοί έτοιμοι να ξεχειλίσουν ξεκινούν ένα μαγικό ταξίδι. Το κύμα σε πάει βαθιά. Εκεί που πολλές φορές δεν τολμάς, ή στο νέο κόσμο που διψάς να ανακαλύψεις. Και στις δύο περιπτώσεις η αίσθηση που έχεις για το χρόνο χάνεται.
Τελειώνοντας αυτό που διαβάζεις κέρδισες και έχασες τα πάντα γιατί στο τέλος μένεις βαθιά ανικανοποίητος. Και βάζεις πλώρη για το επόμενο μέχρι να έρθει ο κορεσμός. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι σε απομακρύνει από τη δράση, γιατί πλέον παρακολουθείς αντί να ενεργείς. Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος!
Όμως στις δύσκολες στιγμές πάντα υπάρχει καβάντζα το βιβλίο που σ' ανεβάζει, ή αυτό που επιμένεις μαζοχιστικά, γιατί σε κάνει λιώμα. Με λίγα λόγια είναι ιδιαίτερα εφικτή η επανάληψη και η γνώση προς μία ελεγχόμενη απόλαυση, ένα σχεδόν προκαταβαλόμενο σίγουρο και ασφαλές συναίσθημα. Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν για την επικινδυνότητα να σε παρασύρει το βιβλίο πόρνη, να ξεστρατίσεις απ' τα χρηστά σου ήθη. Είθε λοιπόν να μας παρασύρει εάν είναι τόσο αδύνατη η πίστη μας. Πού ξέρεις, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να σε οδηγήσει σε κάτι πιο δυνατό. Άλλωστε η μύηση στη τελετουργία της ανάγνωσης είναι για τους έχοντες ανοιχτά τα ώτα και αναβλύζοντες τις αισθήσεις.
Τα βράδια είναι όμορφα στη παραλία του Λευκού Πύργου. Tο περίπτερο πλάι στο άγαλμα του Μ Αλεξάνδρου έχει γίνει χώρος κοινωνικής συνεύρεσης. Βλέπουμε φίλους, γνωστούς, θυμόμαστε πρόσωπα, κερνάμε κρασί και μας κερνάνε το κέφι τους. Είναι όμορφα ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν πάνω κάτω κοινά ενδιαφέροντα… Kαι, φυσικά, σχολιάζουμε τα βιβλία, το φεστιβάλ, τους περαστικούς, ό,τι μπορεί να τραβήξει τη προσοχή μας. Γελάμε με κάτι απίστευτες εκδόσεις για μάγους, τράγους, στοές, εξωγήινους, βιβλία παιδαριώδη με εξώφυλλα ενηλίκων. Επικίνδυνα βιβλία που διαμορφώνουν συνειδήσεις που γράφτηκαν από προπαγανδιστές, ή από συγγραφείς ημιμαθείς ή ανόητους. Κάψτε τα άνομα!!! Και μαζί μ αυτά τους επίορκους, τους αντίχριστους, τους σκοταδιστές, τους ομοφυλόφιλους, τους φασίστες τους κομουνιστές. Αν αφηνόμασταν στο φανατισμό της κάθε ομάδας, είναι σίγουρο ότι όλα θα γινότανε στάχτη. Αυτός που φοβάται ότι η επαφή μ' ένα βιβλίο θα αναταράξει αυτά που κρύβει μέσα του και γι αυτό το ρίχνει στη φωτιά, μοιάζει με μεσαιωνικό καλόγερο οπαδό του Ιγνάτιο Λογιόλα.
