Ήταν ξαπλωμένη κάτω από το δέντρο, γυμνή στη καρδιά του Σέιχ Σου. «Θα μ' αγαπήσεις» του ψιθύρισε «γιατί είμαι αυτή που εκπροσωπεί ό,τι δεν τολμάς να αγγίξεις. Φοβάσαι να υποκύψεις στον πειρασμό μου, γιατί θα 'ρθεις κόντρα με την άλλη ζωή σου.»
Τη χάιδεψε βουβά και αναρωτήθηκε ποια είναι. Φοβήθηκε μήπως και μ' αυτή -σαν τις άλλες φορές- βγει πάλι από το σώμα του. Συνήθως, σε παρόμοιες συνευρέσεις, παρακολουθούσε αμέτοχος τις εξελίξεις, σαν να 'ταν άλλος. Έδειξε να διαβάζει τις σκέψεις του. Άγγιξε το μηρό της και ένιωσε μια μικρή δαγκωνιά στο λαιμό... Η σάρκα της άνοιξε, ήθελε να τον δεχτεί.
Ξεμυαλίστηκε, το κορμί της ένα μίγμα κοριτσιού και γυναίκας. Και όσο πάλλονταν τα σώματα ρυθμικά μέσα στη νύχτα, δαγκώθηκε μη πει καμιά ανοησία τύπου «σ' αγαπώ». Πίεζε τα χείλη του στα δικά της μη τυχόν και μείνουν ελεύθερα και μαρτυρήσουν αυτό που πρόδιδε η έξαψη του κορμιού του. Η γυναίκα αντέδρασε απορροφώντας τον ερεθισμό του.«Είσαι ανόητος» του είπε όταν κοιτάχτηκαν καταπρόσωπο. Ντράπηκε και κρύφτηκε πιο βαθιά μέσα της... Αυτή βογκούσε χαμηλόφωνα σαν ένιωθε τώρα τα χέρια του να της χαϊδεύουν τα στήθη της και τα φιλιά του την πλάτη της.
«Πανσέληνος ο έρωτας βουρλίζει το κορμί μου» ακουγότανε ένα τραγούδι... «και χάνομαι» συμπλήρωνε η φωνή της ξαπλωμένη δίπλα από το θέατρο. Η συναυλία ξεκίνησε πάλι μετά το διάλειμμα. Της έδωσε την ενέργεια που 'χε μέσα του και απογειώθηκαν. Από την πάλη προέκυψε μια μελανιά στον ώμο, άλλη μια στο λαιμό.... Και όμως ήταν τρυφερή και απαλή η επαφή τους. Πώς έγινε αυτό; Αναρωτήθηκε...
Η πλάνη είναι μια στιγμή της πραγματικότητας.
Επιδιώκοντας να αρέσει στο άλλο φύλλο ο Π. είχε την κακή συνήθεια να δανείζεται πολυτελή αυτοκίνητα αγνώστων, συνήθως Mercedes BMW ή Audi, γιατί πάντα θεωρούσε ότι αυτά διαθέτουν τον καλύτερο μηχανισμό-αυτόν που αυξάνει την ερωτική διάθεση μια γυναίκας. Έτσι πίστευε ότι τις κατακτά. Ευτυχώς, όμως, που κάποιες φορές ο παράγοντας τύχη λειτουργεί διορθωτικά, ρίχνοντας στα πόδια μας κάποιο πρόσωπο που λειτουργεί διαφορετικά υπέρ μας.
Έξι μήνες μετά
Πριν γνωριστούν ήταν άκεφος. Από τη νύχτα που το φεγγάρι σαν χάδι ερωτικό του προσέφερε τις θωπείες του, κάτι μέσα του θαμμένο βαθιά έδειξε να κινείται. Αποφάσισαν να ζήσουν μαζί την υπόλοιπη ζωή τους και έπαψε να ψάχνεται με παράξενους δανεισμούς επιβίωσης για να αρέσει στο άλλο φύλο. Έτρεμε μη τυχόν και κάποια μέρα τον θέλει λιγότερο. Και έχοντας μια αγάπη σαν και αυτή πλάι του, βρήκε μια δουλειά και, περίπου όπως θα επιθυμούσαν και οι περισσότεροι από μας, νοικιάσανε ένα σπίτι σε μια νεόκτιστη οικοδομή, να στεγάσουν το δικό τους παραμύθι, κάπου στα Δυτικά στη Νέα Πολιτεία.
Σήμερα
Η μοίρα είναι μια πόρνη Ο Π. σήμερα για τις παλιές του αμαρτίες εκτίει ποινή φυλάκισης στα Διαβατά. Εκείνο το βράδυ -τέλη κάποιου Ιούνη- που γνωρίστηκε με την τωρινή του γυναίκα ήμασταν παρέα στο Θέατρο Δάσους σε μια συναυλία της Χαρούλας. Μέσω του φίλου μας οι άνθρωποι που η πολιτεία περιόρισε δίκαια ή άδικα πίσω από τα κάγκελα για να τους σωφρονίσει ζήτησαν από το CITY να αναλάβει μια εκστρατεία για να συγκεντρώσουμε και να στείλουμε κάποια βιβλία. Πιθανολογώ ότι ίσως -έστω και ένας- έτσι βρει κάποιες απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα της πραγματικότητας. Μπορεί και να απελευθερωθούν προσωρινά, ανοίγοντας έστω και μέσω «ψευδαισθήσεων αναγνώσματος» τα φτερά τους. Το CITY θα αναλάβει να φτιάξει μια βιβλιοθήκη για την Φυλακή Διαβατών, εκεί που θα μείνει για άλλα δύο χρόνια ο Π. Ζητάμε από όσους αναγνώστες έχουν την δυνατότητα να μας βοηθήσουν. Μπορείτε να μας δώσετε από ένα ή και περισσότερα βιβλία. Δεν έχει σημασία αν είναι παλιό ή καινούριο. Σκεφθείτε μόνο ότι και αυτοί είναι σαν και μας, μόνο που τους έπιασαν για τα λάθη που έκαναν... περιμένουμε λοιπόν όποιους από εσάς θέλουν να συμβάλλουν στην προσπάθεια που αναλάβαμε.
Όσοι πιστοί προσέλθετε.
