(σινεφίλ και άλλους ανώμαλους)
ή αλλιώς
ακόμη ένα Φεστιβάλ Κινηματογράφου
Καλησπέρα...
Καλησπέρα!
Καλησπέρα !!!
Πόσους έχουμε σήμερα;
85 στη προβολή των 8.30.
Κοίτα τους... περιμένουν να ξεχαρμανιάσουν...
Γιατί είναι όλοι τόσο λαίμαργοι;
Στερημένοι είναι, βλέπουν εικόνες χορταίνουν ζωή.
Ευδαίμονες και κακοδαίμονες όλοι να νιώσουν θέλουν.
Εμείς αδιακρίτως σ’ όλους δινόμαστε.
Δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη τους.
Είμαστε παρά φύση;
Όχι! Είμαστε hotel "το όνειρο"!
Οίκος ανοχής "η επιθυμία".
Rooms to let.
Ντουλάπια με αποθηκευμενα όνειρα.
Συρτάρια με φόβους.
Κουτάκια με ηδονές.
Φαρμακείο λαβωμένων καρδιών.
Ιατρείο νοσούσας επιθυμίας.
Εγχειρίδιο για κακοφορμισμένους έρωτες.
Αντίδοτο βαρεμάρας.
Άσυλο για ηδονοθήρες.
Διδασκαλείο νοσταλγίας.
Μαζί μας ξεχνάνε την πείνα τους.
Αυτή είναι που τους τρώει.
Ναι γι’ αυτό έρχονται να μας δουν.
Παρατηρούν τις συγκινήσεις.
Απέχουν από τις τέρψεις.
Παραμένουν με το μαράζι μιας προσδοκίας.
Ξαφνιάζονται με το σενάριο λένε..
Τα χάνουν όταν φιλάς εκεί που δεν περιμένουν...
Ναι... στον καρπό, στο γόνατο, στα δάχτυλα!
Κάποια μέρη του σώματος είναι υπερτιμημένα.
Άλλα έχουν πιάσει αράχνες.
Που βόσκουν οι απολήξεις των αισθήσεων;
Να βάλουμε κουμπάκια στις πολυθρόνες!
Ναι, να διαλέγει ο καθένας συναίσθημα.
Ναι... με ποιο χέρι θα αυνανιστεί.
Μερικές φορές γίνεσαι πολύ πόρνη.
Σ’ αρέσει να σε χαζεύουν έτσι;
Μ’ αρέσει να τους καυλώνω
Σωστά, αυτοί καταναλωτές είναι.
Της ηδονής ως θέαμα...
Της βίας των φόβων ως ηδονή..
Κανείς δεν τους υποχρέωσε να έρθουν!
Ούτε να μας ερμηνεύουν.
Λες και ξέρουμε εμείς να ερμηνευτούμε...
Εμείς πουλάμε χρώματα...
Συναισθήματα μελοδραματικά, χαρούμενα...
Δακρυσμένα, θυμωμένα, ηδονικά...
(Τόσος κόσμος, πρόθυμος να αφεθεί, έτοιμος για ένα πάρτυ συναισθημάτων, ο ίδιος που καθημερινά βαδίζει προσεκτικά για να μη σκοντάψει έχοντας αφήσει την καρδιά στο παλιό σεντούκι της γιαγιάς, αλέθει σε μια αίθουσα πρόθυμα ψυχή - μυαλά - αισθήματα και τα συσκευάζει σε σακουλάκι σελοφάν).
