Χαλβάς, λαγάνες και μπόλικο πιοτό. Λαϊκοδημοτική ορχήστρα! Ξυλοπόδαροι, παντομίμα, ταχυδακτυλουργικά νούμερα, ένα ξεφάντωμα γέλιου και χαράς. Το μόνο που ζητάει ο Δήμος της Άνω-Κάτω Παραναγούλας από τους πολίτες είναι να έρθουν με κέφι για να διασκεδάσουν.
Ποιος διασκεδάζει;
Μια δωρεάν κουταλιά ταραμά ανταλλάσεται με το κουκούτσι που υπάρχει στο κεφάλι. Μπουκώνοντας με χαλβά τον εγκέφαλο αναπλάθεται σαν κουρκούτι η χαμένη μας ουσία. Της γιορτής, της παράδοσης... Αυτής που μόνο που με παρωδία μοιάζει.
Διασκεδάστε διαλαλούν οι αμφιτρύωνες μας, παρακολουθώντας παραδοσιακά κούλουμα με εύγεστα βραζιλιάνικα κωλαράκια! Εκλύεται ο απελπιστικά καταπιεσμένος επαρχιώτικος ερωτισμός μας. Τρέφοντας βαθύτατο σεβασμό και για την παράδοση αλλά και για την οφθαλμολαγνεία αναρωτιέμαι ποια συνταγή θα καταπολεμήσει την πλήρη έλλειψη αισθητικής....
Κάτι τέτοια τριήμερα που νηστεύει η αισθητική, τα οργανωμένα «γλέντια» που γίνονται για να «διασκεδάσεις» μόνο θλίψη προκαλούν.
Αναρωτιέσαι τι είναι προτιμότερο να κάνεις.... Να παραμείνεις στη πόλη με ερμητικά κλεισμένες τις πόρτες ή να μπεις στον πειρασμό να βγεις και να σε εξουθενώσει το τριήμερο;
Σερφάρω στο internet και η ενοχλητική μύγα (πού στο διάολο βρέθηκε χειμωνιάτικα;) που τριγυρνά στο δωμάτιο, ξύνεται πάνω στην οθόνη μου και με προκαλεί να την πετύχω. Παραφυλάω μια στιγμή αδυναμίας της για να την εξαφανίσω. Αν τα καταφέρω, το βράδυ, όταν η πόλη αδειάσει εντελώς, θα βγώ. Ψάχνοντας για συμπαράσταση θα χαμογελάσω στην κοπέλα στο διπλανό τραπέζι. Σαν να λέμε μυστικά: επιτέλους μόνοι...έφυγαν αυτοί που δεν τους καταλαβαίνουμε και δεν μας καταλαβαίνουν
Η αληθινή γιορτή θα ξεκινήσει όταν από μακριά θα ακούει την ανάσα μας.
ΥΓ1 Tα παιδιά δεν πετάνε χαρταετούς, παρά μόνο κάτι πατέρες που θυμώνουν αν δεν χειροκροτηθούν. Αφού στριμώχτηκαν στο αυτοκίνητο για να πάνε να αθλιέψουν με την παρουσία τους την εξοχή και αφού ασέλγησαν τον περίγυρο τους αναλύοντας στους ομοίους: ποια βγήκε με ποιον, ποιος κοιμήθηκε με ποια, ποιος χωρίζει, μπαϊλντισμένοι, σε κατάσταση μέθεξης, έχοντας καταβροχθίσει με κατοχικό σύνδρομο ό,τι θεωρητικά τρωγόταν, επιστρέφουν σε ατέλειωτες ουρές, είτε με κατεβασμένα μούτρα είτε τρίβοντας ευχαριστημένοι τη κοιλιά τους, με τα σκυλολαϊκά στη διαπασών. Το έργο ολοκληρώνεται με τις σακούλες σκουπιδιών που αφέθηκαν ή γκρεμίστηκαν στις πλαγιές και τα κουτάκια των αναψυκτικών που θα ανακυκλώσει η φύση.
ΥΓ2 Ποιος θα που πει ένα βιβλίο που θα με ανεβάσει, κατεβάσει, δεν έχει σημασία, αρκεί να με παραπλανήσει... Βοηθείστε... Οι φίλοι μου έχουν προ καιρού ομαδικώς μεταναστεύσει σε πιο εύκρατα κλίματα κι εγώ θέλω να κυλήσει ο χρόνος μου για να μπω στα βρώμικα, αγαπημένα μεθεόρτια
