Δαιμόνια με περιτριγυρίζουν εδώ και μια βδομάδα, βάζουν λόγια στο στόμα μου. Aτυχίες με περιβάλουν: τα μηχανήματα δεν δουλεύουν, αιφνίδια κρυολογήματα του προσωπικού, το εργασιακό μου περιβάλλον φλέγεται... Παράξενα και αντιπαθητικά φαινόμενα συμβαίνουν όχι μόνο σε μένα αλλά και σε άλλους κοντινούς μου. «Να κάνουμε ευχέλαιο», αναφώνησε η αγία προστάτης μου. Μας γλωσσοφάγανε, μας βάλανε στο μάτι! Με συνοπτικές διαδικασίες ορίστηκε η συνάντηση των δαιμονίων με τον παπά την Τετάρτη. Αμέσως μετά κανονίστηκε να κόψουμε τη βασιλόπιτα και να ανοίξουμε σαμπάνιες. Τι ανακούφιση! Μ' αρέσουν τα ετεροχρονισμένα γλέντια.
Τι απομένουν; Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη... «τέσσερις μέρες από σήμερα» σκέφτηκα, «θα χαλαρώσω και θα περιμένω να ξορκίσουμε το κακό μάτι». Χαμογελώντας αντιμετωπίζεις την ζωή.
Σάββατο πρωί με τρακάρανε.Αν είναι κάποια αιθέρια καλλίγραμμη ξανθιά αυτή που έπεσε πάνω σου, τότε «ουδέν κακόν αμιγές καλού»... Αυτό στις ταινίες, γιατί τις περισσότερες φορές αυτός που σε τράκαρε έχει σύνδρομο κουτσαβάκη. Ανοίγοντας το στόμα του ευτελίζει τον όρο μαγκιά.
«Όλα αντιμετωπίζονται», είπα μέσα μου. Έτσι με χαλύβδινη πίστη το βαθύ μεσημέρι έμαθα από το τηλέφωνο ότι χτύπησε ο συναγερμός στο γραφείο... Ψεύτικος αποδείχτηκε ο συναγερμός αλλά στη συνέχεια παραήταν αληθινή η πλημμύρα στη ρεσεψιόν. Τα νερά από τα καλοριφέρ τρέχανε ασταμάτητα στον κάτω όροφο
Όλα γίνονται, όλα διορθώνονται... Φυσικά! Όπως και πάντα υπάρχει χρόνος για να γίνει ένα νέο κακό. Βραχυκύκλωσε και ο πίνακας της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα να μην έχουμε τη Δευτέρα ούτε θέρμανση ούτε ηλεκτρικό ρεύμα για να κινηθούν τα κλιματιστικά να σπάσει λίγο το κρύο. «Τουλάχιστον», σκέφτηκα «ησύχασα από τις εσωτερικές μου φωνές, αυτές που κάνανε το καλό να βλέπω για κακό». Αυτές που με οδήγησαν σε διαπληκτισμούς με τους οικείους μου για τα όσα γράφω.
Φευ!... Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Μετά την πλημμύρα και την διακοπή του ρεύματος επανήλθε με έντονη βερμπαλιστική διάθεση και η τρισκατάρατη φωνή που με βασανίζει, ανοίγοντας νέους δρόμους για προβληματικούς προβληματισμούς
«Ευγενέστατος είναι ο αξιότιμος κύριος νομάρχης σας....»
Δεν απαντώ... περιμένω να δω που θα καταλήξει
«χεχεχε στη συναυλία που έγινε τη Δευτέρα για το τσουνάμι στο Βελίδειο, ζήτησε συγγνώμη από το κοινό που δεν υπήρχαν λαμπερά ονόματα ανάμεσα στους καλλιτέχνες...»
Ευγενέστατος σε μία αναιδή εποχή! Γιατί ψέματα είπε; Ή ενόχλησε τη σεμνοτυφία μας η προσφώνηση «λαμπερά» Για ονόματα μίλησε όχι για καλλιτεχνικές αξίες. Λαμπερός σήμερα είναι ο καλλιτέχνης με το μεγαλύτερο μεροκάματο και τους περισσότερους πωληθέντες δίσκους (δύο πράγματα που διαμορφώνουμε εμείς δηλαδή). Ή μήπως φταίει αυτός που τα λαμπερά ονόματα προτίμησαν το κλειστό του ΟΑΚΑ των 17.000 θεατών με την πανελλαδική κάλυψη της ΕΤ; Τελικά ό,τι και να λένε ο κ Ψωμιάδης είναι ροκ και αρχίζει να μου αρέσει. (Αυτός όχι οι απόψεις του...).
Για να μην απεμπολήσω, βέβαια, το θάρρος μου μετά τα πολλαπλά χτυπήματα, με βρήκε η νύχτα στα δυτικά προάστια, κάπου ανάμεσα Νεάπολη και Πολίχνη σε ένα νυχτομάγαζο να φαλτσάρω προσπαθώντας να εξηγήσω μέσω του τραγουδιού πως παρόλα όσα συμβαίνουν είναι όμορφη η ζωή. Άδειασα ένα κρασοπότηρο και λέκιασα το κοστούμι μου. Ατυχία αλλά δεν βαριέσαι το φιλοσόφησα... Έτσι μ' αρέσει... τρεις μερούλες μένουνε δεν υπάρχει λόγος να χάνουμε το κέφι μας...Και εκεί που σκεφτόμουν ότι τον τσάτισα το μούργο το δαίμονα μου... εξέβαλε φωνή μεγάλη «Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια!...»
«Ο συνδυασμός τους» απάντησα. Για να μη το διακινδυνεύσεις αρκεί να μη κάνεις και τα τρία μαζί. Γι' αυτό την Τετάρτη μετά τον αγιασμό, μετά τη βασιλόπιτα αλλά πριν να βραδιάσει, θα μαζευτούμε όλοι οι συνεργάτες να γλεντήσουμε, να ξεαπογευματιάσουμε, να διασκεδάσουμε, «για να διώξουμε από πάνω μας το κακό το μάτι», όπως αναφώνησε χαρούμενη και η grand dame των δημοσίων σχέσεων... Βολεύει! τρία αντίμετρα κατά της γκαντεμιάς σε μια μια μέρα... θα σε τσακίσω δαίμονα.
Πάμε μια βόλτα σε μέρη μαγικά που προκαλούνε στύσεις.
Διότι «οι καιροί ου μενετοί» (οι ευνοϊκές περιστάσεις δεν μπορούν να περιμένουν.
Ο παράδεισος μπορεί!
